Biraz Şiir

"Ne şairlermiş diye bağırdım, insanın alacakaranlıkta yaptığı gibi yüksek sesle, ama ne şairler!" -Virginia Woolf

Bugün Dünya Şiir Günü.

İnsanlara hediye aldırmak için uydurulan onlarca saçma güne karşın, Dünya Şiir Günü iyi ki var. Bugün birbirimize şiir hediye edebiliriz değil mi? Hem hangi şatafatlı hediye mütevazi bir şiirin yerini tutabilir ki?

Bugün çok şiir okudum. Virginia Woolf'un dediği gibi "Ama ne şairler!" dedim içimden. Şiir "dinlemeyi" hiç sevmiyorum. Şairlerin kendi seslerinden olmadıkça hiçbir şiir anlam kazanmıyor başkasının ağzında. Üzerine şair ceketi atmış olanları ayrı tutuyorum tabii. Nâzım şiirlerini Nâzım'dan daha güzel okuyan biri varsa o da Genco Erkal değil mi? O yüzden bazı şiirler kafamda şairiyle değil de onu okuyanla kalıyor.

Bir şiiri alıp onu kulağımıza üfleyen başka bir şair tanıyorum. Kameranın arkasında bir çift göz var ama filmin sahibi koca yürekli bir şair. Siz Onur Ünlü deyin ben Ah Muhsin Ünlü diyeyim.

Bugün Ülkü Tamer'in şiirini okurken kulağıma Fikri Şemsigil'in sesi çalındı. Yunus Emre okurken Şevket'le Heidegger okuyan Kedi'yi hatırladım. En güzel şiir Allah'ın sözleridir, onu duyan birinin ruhu temizlenir. Musa Rami de duymuştu onları. Sonra Shakespeare okuyan Cemal'i düşündüm. En sonunda şiir okumayan Dilek'e kızdım içten içe. Bugün Ah Muhsin Ünlü'nün şiir gibi filmleri ile kutladım Dünya Şiir Günü'nü.

"Çok canım sıkılıyor kuş vuralım istersen!"

- Sevdiğimi demez isem sevmek derdi beni boğar.

-Yunus büyük şair be!

"Âlemlerin Rabbi olan Allah dilemedikçe siz dileyemezsiniz."

"Yarayla alay eder yaralanmamış olan."

"Belli senin şiir falan okuduğun yok. Eğer şiir okusaydın bilirdin ki âşık adam sınanmaz."